بهبود عملکرد Core Ultra X7 358H در بنچمارک PassMark؛ پیشی گرفتن جزئی از نسل قبل

بنچمارک‌های تازه منتشر شده از پردازنده Core Ultra X7 358H نشان می‌دهد که اینتل در معماری Panther Lake تغییراتی در آرایش هسته‌ها ایجاد کرده است. با وجود کاهش تعداد هسته‌های P-Core و افزایش هسته‌های کم‌مصرف، این پردازنده موفق شد در تست‌های چند‌رشته‌ای از سد Core Ultra 7 255H عبور کند، اگرچه جهش عملکردی آن به اندازه تغییر نسل‌های قبلی چشمگیر نیست.

پردازنده جدید اینتل با شناسه Core Ultra X7 358H که متعلق به خانواده Panther Lake است، چند روز پیش برای نخستین بار در پایگاه داده PassMark رویت شد. در ابتدا، به دلیل محدود بودن تعداد نمونه‌های تست شده، نتایج به دست آمده چندان درخشان به نظر نمی‌رسیدند. اما امروز، با افزوده شدن یک نمونه مهندسی جدید به نتایج تست، شاهد افزایش محسوس امتیازات هستیم که نه تنها فاصله عملکردی میان این مدل و مدل پیشین یعنی Core Ultra 7 255H را کاهش داده، بلکه در برخی سناریوها آن را پشت سر گذاشته است.

رقابت نزدیک در بنچمارک‌ها

پردازنده Core Ultra X7 358H موفق به کسب امتیاز ۳۲,۰۰۳ در پردازش چند‌رشته‌ای و امتیاز ۴,۲۸۶ در پردازش تک‌رشته‌ای  شده است. با این نتایج، مدل 358H در تست تک‌هسته‌ای حدود ۱.۴ درصد ضعیف‌تر از Core Ultra 7 255H عمل کرده است، اما در مقابل توانسته در تست چند‌هسته‌ای حدود ۴ درصد سریع‌تر از آن ظاهر شود. همچنین در صفحه نتایج این تست، فرکانس توربو ۴.۸ گیگاهرتز برای این پردازنده تایید شده است، هرچند هنوز اطلاعاتی از فرکانس پایه در دسترس نیست.

نکته قابل تأمل در این نتایج، کوچک بودن جهش عملکردی نسبت به نسل‌های قبل است. برای مقایسه، گذار از Core Ultra 7 155H به مدل 255H با افزایش کارایی حدود ۲۰ درصدی در بخش چند‌رشته‌ای همراه بود. اما در مورد Panther Lake حداقل در این نمونه‌های اولیه، شاهد چنین جهش بزرگی نیستیم.

به نظر می‌رسد دلیل اصلی این تفاوت عملکرد، تغییر در پیکربندی هسته‌ها باشد. اگرچه Core Ultra X7 358H همانند مدل 255H دارای ۱۶ هسته و ۱۶ رشته است، اما پیکربندی متفاوتی دارد. مدل جدید دارای دو هسته P-core کمتر و در عوض دو هسته LP-E بیشتر است.

تمرکز بر بهره‌وری انرژی و گرافیک

طبق اعلام اینتل، پردازنده‌های سری Panther Lake با هدف مدیریت بهتر مصرف انرژی نسبت به سری Arrow Lake-H طراحی شده‌اند و تلاش بر این است که همان سطح عملکرد چند‌رشته‌ای را با مصرف انرژی بهینه‌تر ارائه دهند. انتظار می‌رود بخش گرافیک مجتمع (iGPU) در این سری جهش قابل توجهی داشته باشد با معماری Xe3  عملکرد بسیار سریع‌تری نسبت به iGPU مبتنی بر معماری Xe2 در سری Arrow Lake-H ارائه دهد.